Allah insana akıl verdi. Savaş ile barışı  iki ayrı yola bıraktı. Seçmeyi öğretti. Ve insan erdemi ve değerleri  için savaşmayı ve insanlara hükmetmeyi öğrendiğinde erdemini kaybetti. Ruhunu şeytana satmayı öğrendi. Değerini kaybetti.

Hayatın değerleri para, şan, şöhret oldu. Bunları kazandıracak yerler içimize sinmese de göz yummaya başlandı.  Yani "değer" kavramının anlamı  değişti.

 Neden böyle oldu?

Hayat şartları çok zorlaştı. İnsanların birbirleriyle olan ilişkileri,iletişimleri  gün geçtikçe azaldı. Çıkarlar ters düşünce insanlar arasında güç savaşları başladı.  Güçlü olmak için her yol mubah sayılmaya başlandı. Olaylara tarafsız bakıldığında bu savaşın kazananı olmadığı görüldü.  Belki bir anlık güç dengeleri değişti.

Savaş sonrası aldığınız sonuç olumsuz olduysa, kazanmak için verdiğiniz ödünler boşa çıkmış oldu. Kazanmak için verdikleriniz boşa gitmiş oldu.  Değerlerinizi, erdemleriniz kaybedilmiş oldu.

Var olduğunuz günden bu yana dünyada hiçbir şey değişmedi. Değişen sadece  insanoğlunun hırsları oldu.İstekler, hayattan beklentiler arttı. İnsanoğlunun beklentiler arttıkça, doyumsuzlaştı.Evi vardı, arabamda olsun dedi. Arabası olunca, yazlık almak istedi. Böyle böyle devam etti. 

İnsanoğlu basit düşünmeyi bıraktı.  Egolarımız arttı.  Bu en çok siyasetçilerde görülüyor. Bir dönem bir yerlere gelenler kendilerini gökyüzündeki yıldızlar kadar ulaşılmaz sanmaya başlıyor.

 Halbuki yıldızlar sabah güneş doğduğunda kaybolurlar, bunu unutuyorlar. Önemli olan güneş doğduğunda da var olmaktır. Bu da nerelerden geldiğini, seni kimlerin bir yerlere taşıdığını unutmamakla olur.

Bugün başardıysanız, sonuç olumluysa, insanlara hükmetmeye çalışırsanız, zarar görürsünüz.  Kişi kendisine hükmetmenize sessiz kalırsa, kişiliğinden ödün vermiş olacağı için çatışmaya da başlarsınız.  Çatışma hırsları olan insanlara daha çok zarar verir. Kişiliğini kaybetmek istemeyenin kaybedeceği, zarar göreceği bir şey yoktur.  İşte o an olan size olurlar.