Mustafa Kemal Atatürk ve Cumhuriyet kadrolarının Diyanet İşleri Başkanlığı ve Genelkurmay Başkanlığını kurma gerekçeleri aynıydı. Dini ve orduyu  siyasetin dışına çıkarmak.  Diyanet de, Genelkurmay da   aynı gün, 3 Mart 1924’te kuruldu. 3 Mart 1924 Halifeliğin kaldırıldığı gündür.

Atatürk’ün bu adımı sonrasında askerlerin de TBMM üyeliği ile üniformaları arasında bir tercih yapmasını istemesi boşuna değildi. Orduyu siyasetten uzaklaştırmak, din adamlarının siyasete müdahale etmemesinin ne kadar doğru bir seçim olduğunu yaşanan acı tecrübeler göstermiştir.

Ülkemizde yıllarca asker siyasete darbeler yoluyla girmeye, yönetime el koymaya çalıştı.

Hükümetler devrildi. Siyasi parti liderleri cezaevlerine konuldu. Bu ülkenin başbakanı, 2 bakanıyla birlikte asıldı. Bunlar ülkemizin geçirdiği kara günlerdi.

Şimdi görüyoruz ki, Ali Erbaş, yaptığı açıklamalarla, diyaneti siyasete alet ediyor. Bir din adamının bu kadar siyasete girmesi akıllara bir takım sorular getiriyor. Neler oluyor? Yoksa Ali Erbaş, siyasete mi hazırlanıyor?

Erbaş, Laiklikle ilgili, sosyal medya yasası ile ilgili her konuda fetva veriyor. Bu konularla ilgili fetva vermek Diyanet Başkanının işi midir?

Laiklik, sosyal medyaya gelene kadar kendi konunuzla ilgili vereceğiniz çok fetva var.  Mesela israfın haram olduğunu, kul hakkı yemenin ne büyük günah olduğu, kendine emanet edilen çocukların ırzına geçilmesinin Müslümanlıkla alakası olmadığını anlatmalı.

Sayın Erbaş’a naçizane tavsiyemizdir.

Sayın Erbaş, siz din adamısınız. Adını anmaktan imtina ettiğiniz Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu kurumun başında olduğunuzu unutmayınız.

Bırakın siyaseti siyasetçiler yapsın.  Yok illa ben de siyaset yapacağım diyorsanız. Cübbenizi çıkarıp, halkın içine karışınız..