Kanaat etmekten hiç kimse ölmemiştir. Hırs besleyerek hiç kimse padişah olmamıştır. »

Mevlana Celaleddin-i Rum

Hırs, bir teknenin yelkenini şişiren rüzgâra benzer. Fazlası yelkenliyi batırır, azı ise tekneyi olduğu yerde tutar.

“Devlet Adamlığı” vasfını kazanan biri, hırsını her zaman aklının altında tutmasını bilir. Aksi, yani hırsın aklın üzerinde olması hem o kişi için, hem de o ülke için felaket demektir.

Bu yetenek “yaşlanarak” değil, “yaşayarak ve yaşananlardan ders çıkartarak” kazanılır. Zaman, eğer yaşananlardan ders alınmazsa sadece armutları olgunlaştırır!

*****

  Nasıl ki insanlar olarak bir kaderimiz var ve onu yaşıyoruz, milletlerin de kaderleri vardır.

Kaderimizde Bay HIRS’ı çekmek de varmış. ( İLK KURŞUN dan alıntıdır)

İnsan i bir yarışın içine girmek isterse,  kimle yarışacağına kendisi karar verir. İster kendisiyle, isterse bir başkasıyla...  Ama yarışın eşit şartlarda yapılabilmesi ve adil olabilmesi için kendisine özgü kuralları vardır.  Kendinle yarışmak ise zulümdür. Yerel seçim çalışmalarına baktığımızda burada yarışın adil yapılmadığı aşikârdır. İktidar olmanın tüm nimetlerinden yararlanılıyor. Hangi televizyon kanalını açsanız açın, reklamlar dönüyor.

Bu yarış her adayın başarmak isteği hırs kavramının da ortaya çıkmasına sebep oluyor . Ama aslında başarmak için hırs, hiç de gerekli olan bir şey değildir. Hırs tetikleyicidir. Ama aynı zamanda hırs, insan aklında olumsuz düşünceyi çağrıştırır .

Hırsın yerine koyulabilecek kazanma azmi ve isteği kişiyi olumlu bir anlayışa yöneltir. Aslında  istenen de tam olarak bu olmalıdır. İnsana lazım olan kişiyi yıpratması muhtemel hırs değil, onu motive edip üreten durumuna getirecek olan sabrı da kendisinde taşıyan azimdir.

Kazanmak istemenin tabiî ki  kötü bir yanı yoktur. Tam tersine kazanmak isteği insanı motive eder. Hayat karşısında güçlü kılar. Ama bir şartla, emek sarf etmek ve çok çalışmak.