Bir baba düşünün kendi canından kanından 9 ve 11 yaşındaki iki kız çocuğuna defalarca cinsel istismarda bulunsun.

Bu nasıl bir iğrençliktir. Sapıklıktır. Anlayabilmiş değilim.

İzlediği, okuduğu haberler karşısında insanın çileden çıkması içten değil. Örf, adet, gelenek, görenekleri olan Müslüman bir toplumuz. Bu yaşananlar Müslümanlıktan çok uzak, ilkel kabilelerde bile bu kadar yaşanmıyordur sanırım.

Okuduğum haberi sizinle paylaşayım. Çileden çıkmakta haksız mıyım siz karar verin. Özetle, “Geçen yıl biri 9, diğeri 11 yaşındaki iki kızına cinsel istismarda bulunduğu iddia edilen E.S. 'nin (37) yargılandığı dava karara bağlandı. İki çocuğuna birden fazla değişik zamanda cinsel istismarda bulunmasından dolayı babaya önce 18 yıl 9'ar ay hapis cezası veren mahkeme heyeti, sanığın duruşmalardaki tutum ve davranışlarını dikkate aldı ve iyi hal indirimi uygulayarak cezayı 15 yıl 7 ay 15'er gün hapis cezasına indirdi”

Olayı anne önce inkâr etmiş, 3 ay sonra şikâyetçi olmuş. Şimdi anlamakta güçlük çektiğim konulara gelelim.

 Bir baba kendi çocuğuna böyle bir eylemde nasıl bulunur? Minicik yavrular, babalarından gördükleri bu davranış sonrası ne hale gelirler? Bu saatten sonra kime güvenebilirler?

Anne, böyle bir olaya nasıl sessiz kalır?  Ne pahasına olursa, olsun çocuğuna sahip çıkmaz. Devletin bir sürü imkânları varken, neden devletten yardım istemez.

Baba hastalıklı bir ruh haline sahiptir, anne korkusundan konuşamamıştır.

Peki ama…

Hâkim, nasıl ceza indirimi verebilir?

 İyi halden dolayıymış… İyi hal dediğiniz nedir?

Takım elbise, kravatla mı geldi mahkemeye? Yoksa pişman mı olmuş?

**

Geçiniz efendim geçiniz…

Ben bu kararı veren hâkimlerin vicdanları hiç sızlamıyor mu, merak ediyorum? Adam sapık, kendi çocuğunu defalarca istismar ediyor. Sonra pişmanım diyor. Ütülü, takım elbise kravatla mahkemeye gelip indirimi kapıyor. Kusura bakmayın ama bu olayı bu kadar basit yorumlayamazsınız.

İbreti âlem için bu tür suçları işleyenleri asmak lazım. Kimse bir daha böyle bir olaya teşebbüs etmeyi bırak, aklından bile geçirmesin.

Adalet Bakanlığına sesleniyorum. Çocuklara karşı işlenen bu tür suçlarda indirimi kaldırın. Daha ağır yaptırımlar uygulansın. Kimse cesaret edemesin.

Ve annelere, çocuklarınız için biraz daha cesur olun.

Korkmayın. Bağırın.

Bu çığlığa kimse duyarsız kalamaz…