Bağımlılıkta ‘yalnızca bugün için’ anlamı önemlidir. Geçmişe ya da geleceğe odaklanmak yerine sadece bugün için temiz kaldığın güne şükretmektir. Şu an yaşadığın ana odaklanarak yaşamın zevkine varmaktır. Biz bunu kendi hayatımızda ne kadar uygulayabiliyoruz?  Bir arkadaşımızla buluştuğumuzda akşam yemeğe giderken ne giyeceğimizi düşünüyoruz ya da evde ne yemek yapmalıyım diye o anın tadını çıkarmak yerine kendimizi başka anlara odaklıyoruz. Halbuki arkadaşımızla o anın tadını çıkarıp sohbet edip belki de ne zamandır yoğunluktan içmeye vakit bulamadığımız en sevdiğimiz kahveyi içip ağızda bıraktığı tadın farkına varmıyoruzdur. Bu da hayatımızdaki en büyük kayıp…

Bunu hayatımda uygulamakta çok güçlük yaşıyordum. Pandeminin ne kadar olumsuz yanı olsa da anı yaşamakta benim için faydalı oldu. Çünkü gerçekten zevk aldığım şeylere vakit ayırmayıp onun yerine oturup televizyon karşısında boşa vakit harcıyormuşum. Evde olduğum süreçte alanımla ilgili araştırmalar yaptım, bol bol film izledim, kitap okuyup nelerden gerçekten zevk aldığımın farkına  varmaya başladım, arkadaşlarımla görüntülü konuşup aslında birbirimize normal hayatımızda zaman ayıramazken, bir şekilde fırsat bulup sohbet etmenin değerini anladım. En önemlisi bunları yaparken kafamda başka hiçbir düşünce yoktu. Sadece anı yaşamak için yaşıyordum. Ne geçmişte yaptığım hatalar ne de gelecek kaygısı…

Geçmişte herkes gibi bir çok hata yapmışızdır. Şu zamanda şu sözü söylemiştim karşımdaki kişinin kalbini kırmıştım, okulda herkesin önünde düşüp rezil olmuştum, bana umursamaz davrandı ama ben daha farklı yaklaşabilirdim, o bluzu giymek yerine keşke pembe renkli olanı giyseydim… Keşkeler, amalarla dolu cümleler bu böyle uzayıp gider. Geçmiş geçmişte kaldı ne kadar klişe bir o kadar da doğru. Zamanımı şuan geriye sarsam dediğim zaman çok oldu ama o anları değiştirsem şuan ben olmamı sağlayacak belki bir çok özelliğim, kendim de sevdiğim yönlerime şuan sahip olmayacaktım. Geçmişte yaptığım hatalar, kalp kırılmalarım, olumsuz yönlerim sayesinde şuan olduğum kişiye sahibim.

Gelecek kaygısı; herkes gibi bende üniversitede nasıl hayatım olacak, yaptığım şeylerin sonucunda ne gibi bir yaşama sahip olacağım, 5 yıl sonra gerçekten olmak istediğim yerde mi olacağım? Gibi düşüncelere sahiptim ve hala sahibim. Sadece bu durumun kendi hayatımın ve yaşam tarzımın önüne geçmesine izin vermiyorum. Bugün yaptığım her şey geleceğimi oluşturan bir adım. Onu ben inşa ediyorum. Yıkıp yeniden yapmakta benim elimde apartmana kat çıkmakta benim elimde. Başkalarının sözlerine göre değil kendi değerlerime göre geleceğimi ben oluşturuyorum. Hayatımda memnun olmadığım çok nokta var evet ama bunu düzeltmek için sürekli geleceği düşünmüyorum ya da sürekli geçmişten ders çıkarmıyorum. Bugün ne yaptığıma bakıyorum. Okuduğum kitapta ki bir cümle belki hayatımı değiştirecek, yeni tanıştığım bir insan hayata bakış açımı değiştirecek, yeni gezdiğim bir şehir belki orada yaşamama sebep olacak. Bunun kararını yalnızca bugünüme odaklanarak ben karar verebilirim. Yalnızca bugün için kendimi olduğum gibi kabul edeceğim ve seveceğim, geçmişimin tutsak iplerini kesiyorum, geleceğimin karmaşık olmasını salıverip ana odaklanarak hayatımı sevmek için çaba harcayacağım.

                                                                                    KLİNİK PSİKOLOG SERRA YALKIN