Üniversite’nin seminer salonu hınca hınç dolmuş, nedeni dönemin en ünlü bir ekonomisti konuşma yapacak ve soruları cevaplayacak. Konuşma biter bir öğrenci söz alır:

-Efendim dönemin yükselen trendlerini ve kaybeden değerleri göz önüne aldığımızda ekonominin yönü nasıl olmalı? Neye yatırım yapmalıyız?

Ünlü ekonomist, insana diye cevap verir. En güzel yatırım, insana yapılan yatırımdır.

 Ford Otomotiv’in kurucusu Henry Ford; "Fabrikalarımı alabilirsiniz; Binalarımı yıkabilirsiniz, fakat çalışanlarımı geri verirseniz bu işi aynen geri kurarım” demiştir.

Ünlü sanayici ve işadamlarımızdan rahmetli Sakıp Sabancı yeni kurdukları modern bir tesisi gezdirirken yanındakilere şu ifadeleri kullanıyor : “Burayı kurarken Avrupa‘dan dönemin son model makinelerini getirttik. Tesise ve makinelere büyük yatırımlar yaptık. Fakat üretime geçtikten sonra ürettiğimiz ürünün kalitesi bizi memnun etmedi. Araştırdık gördük ki, o makineleri kullanacak çalışanlara yatırım yapmayı unutmuşuz. Çalışanlara eğitim vermemişiz. Bir kez daha anladık ki; insana yapılan yatırım en büyük yatırımdır.”

Hüsnü Özyeğin'e soruyorlar; "Başarılı bir çalışanı kadronuzda nasıl tutarsınız?"

Özyeğin: "İnsan olduğunu htiririm" diye cevap vermiş.

Bütün bu örnekleri verdikten sonra Türkiye’de insana yatırım yapılıyor mu? Değer veriliyor mu diye sormadan edemeyeceğim.

Bence Türkiye’de insana yatırım yapılmıyor.

Sporsuz, bilimsiz, edebiyat bilgisi olmayan bir nesil yetişiyor ülkemizde. Türkiye’de öğrenciler ne doğru dürüst dil bilmiyor. Yeni dönemde evrim teorisi bile ders kitaplarından çıkarılıyor. Atatürk dönemi deseniz, yok denecek kadar az okutuluyor. Yeni nesil öğrenciler,  kendi yakın tarihlerini tam olarak bilmeden yetişiyorlar.

Zaten  öğrenciler, ne kitap okuyor, ne sinema takip ediyor. Ne de dünyada yaşanan gelişmeleri yorumlayabiliyor. Spor deseniz, futboldan başka spor dalının yüzüne bakan yok.

Futbolda tuttuğu takımın kombinesini alan (üç büyükleri konunun dışında tutuyorum), yabancı saha maçlarını takip eden sayısı yok denecek kadar az…

Çalışanlara yatırıma gelince; ödüllendirme sistemi, yetenek yönetimi, performans yönetimi, değerlilik ve güven duygusu geliştirme, kariyer ve kişisel gelişim gibi motive edici çalışmalar bildiğim kadarıyla büyük firmalarda yok. Küçük esnafın zaten bunları yapacak gücü yok. Ayakta zor duruyor.

Bizim iş adamlarımıza personel motivasyonu deyince, personele verilen bulgur, makarna, yağ geliyor akıllarına…

Böyle olunca insanların iş yaşamından bekledikleri çok para kazanmak ve başka bir şehre yerleşmek oluyor. Bunun içinde çocuklarının üniversite sınavlarını kazanmasını fırsat biliyorlar.

Ne dersiniz? İnsana yatırım yapma zamanı gelmedi mi?