Bir zamanlar sabrımla, sevgimle, iyi niyetimle dokunduğum yerleri, şimdi yokluğumla temizliyorum. Çünkü bazı insanlar değeri ancak kaybettiklerinde fark ederler. Ve ben artık, geç fark edenlerin yanında beklemeyeceğim.
Sana kırgın değilim…
Sadece farkındayım.
Ben elimden geleni yaptım, sen elindekinin kıymetini bilemedin.
Bir gün gerçekten olgunlaştığında, bencil yanlarını törpülediğinde, değerin sadece söylenen güzel sözlerde değil, davranışlarda saklı olduğunu anladığında… İşte o gün kapımı çal.
Belki yeniden tanışırız ama bu kez eski ben değil, kendi değeriyle barışmış yeni senle.
Bu hikâyenin devamı senin olgunluğunda…