Bazen bir cümle, insanın yüreğine hançer gibi saplanır. Ve bazı sözler vardır ki, onlarca romanın anlatamadığını tek nefeste anlatır.
‘’Ayrılık da sevdaya dâhilmiş’’ sözü de işte tam olarak böyledir. Ümit Yaşar Oğuzcan’ın kaleminden dökülen bu cümle, aşkın sadece kavuşmak olmadığını, ayrılığın da o büyük sevdanın bir parçası olduğunu gösterir bize.
Oysa bizler hep masallarla büyütüldük. Her hikâye ‘’sonunda mutlu oldular’’ diye biterdi. Kimse anlatamazdı aşkın yalnızlıkla, özlemle, gözyaşıyla sınanmadığını. Kimse öğretmezdi sevmenin sadece yan yanayken değil, gidene rağmen devam edebileceğini.
Ayrılık bir son mudur gerçekten, yoksa yeni bir biçime bürünen sevgi midir?
Gidenin ardından hala kalbinde bir yer ayırabiliyorsan, kokusunu rüzgârda hissedebiliyorsan, sesini hatıralarda duyabiliyorsan, bu aşk bitmiş sayılır mı? Belki de gerçek sevgi, gidene küsmemek, onsuz da onu sevebilmek değil midir?
Sevda, yalnız gülmekle, el ele tutuşmakla ölçülmez. Bazen en büyük aşk, ayrılığı göze alabilmektir. Bazen gitmek, kalmaktan daha çok sevmektir. Belki de bu yüzden en çok ayrılıklar öğretir bize aşkı. Sessizliği, bekleyişi, kabullenişi…
‘’ Ayrılık da sevdaya dâhilmiş,’’ çünkü sevgi eksilmiyor. Hatta belki de yokluğunda büyüyor, olgunlaşıyor. Sevdayı sadece kavuşmayla tanımlamak, aşkı küçümsemek olurdu. Çünkü aşk, sadece fiziksel yakınlık değil, ruhsal bir bağdır. Ayrı düşsen de yüreğin hala onun için çarpıyorsa, işte o gerçek sevdadır.
Sonuçta, bazı aşklar yarım kalır ama yürekte tamamlanır. Ayrılık acıdır, evet. Ama bazen o acı, aşkın en güçlü tanıdığı olur. Ve biz kabul ederiz: Ayrılık da sevdaya dâhildir.
Bir gün, bir sokakta yürürken ansızın aklına düşerse, bir şarkının içinde ona dair bir tebessüm bulursan, ya da yağmurun sesiyle birlikte gözlerin buğulanırsa… bil ki o hala sende yaşıyor. Göz göze gelmeden de sevilebilir bir insan. Aynı şehirde olmadan da, aynı hayatı paylaşmadan da.
Belki bir gün, başka insanlara anlatırken bile içini acıtacak kadar güzel kalacak onunla geçen zamanlar. Ve sen, her şeye rağmen, kalbinde hala onun için iyi dilekler taşıyorsan, işte o zaman anlayacaksın:
Evet… Ayrılık da sevdaya dâhilmiş.
Sevmek yetiyorsa, savaşmaktan korkmayın.
Kalbiniz hala onun adını fısıldıyorsa, susmayın.
Çünkü bazı aşklar, bitmek için değil; tamamlanmak için yazılmıştır.
Evet… Ayrılık da sevdaya dâhilmiş. Ama siz yine de, yarım kalmayı seçmeyin.
