İki arkadaş konuşuyorlardı, o sırada ezan okundu,hadi camiye gidelim,arkadaşı gitmek istemiyorum dedi.neden diye sorduğunda cevap vermedi sonra konuşalım,,
Bir gün sonra tekrar karşılaştık, camiye hiç gitmedin mi?
Küçükken dedem götürmüştü ondan sonra hiç gitmedim, yeşil rengi sevmiyorum, nedense elbise yeşil hiç giymedim, ondan mıdır neden cami yeşil gitmek istemiyorum,
Neyse bunları konuşmayalım dedi,,
Bende kendini çok sevdiğim için sustum,,
Aradan zaman geçti, merak ettim, kırıldı mı bana, gönlünü alır, bu konuda konuşmam bir daha
İş yerine gittim sordum, camide dediler ,,
Şaşırdım camiye gittim, baktım göremedim , camide yok sordum en önde dediler,,
Olamaz dedim, inanamadım,,
Ama gerçekti
En önde duruyordu,,
Camiye gelmiş ve üzerinde yeşil örtü vardı, hüzünle eğildim hani camiye gelmez, yeşil giymezdin cevap vermedi, veremedi,,
Çok üzüldüm, yıkılmıştım düşündüm ,dalmışım,,
İnsanlar sevse de, sevmese de en son anlarında yeşil örtü vardır üstlerinde,,
Ölüm bizler için her canlı bunu tadacak, gelin girmedik ev olur da, cenaze girmeyen ev olmaz derler atalar,,
Mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi,,
Öldükten sonra ,bıraktığımız , iyilikler, güzellikler kalır,,
HATIRLAYAN GÜZELSE, HATIRLANAN DA GÜZELDİR,,
