Kısacık bir ömre sığan arkadaşlığımızı daha dün gibi hatırlıyorum. Sen bizim neşe kaynağımızdın. Bacımızdın, kardeşimizdin. Yani GKV’nin her şeyiydin be arkadaşım. Hani daha geçen gün mesajlaştık. Sana yakışmadı bu ÖLÜM. Daha görecek günlerimiz varken nerelere gittin. Sana kızıyorum bizi yalnız bıraktığın için. Sen bizim Ümidimizdin, Ümidimizi söndürdün.
Çarşamba Saat 10 :30 da , Metin’i, Fatoş’u aramışsın, Ankara’dayım, geliyorum demişsin. Bir avuç sevdalı arkadaşlarız bizler. Bir halkamız daha koptu. Bir parçamız daha gitti, seninle Ümit.
Çok zoruma gidiyor seni kara toprağa verecek olmak.. Ama kaderin önüne geçilmiyor. Diyorum ki, gözlerimi yumsam gücüm olsa zamanı durdursam. Ümit’imiz yeniden yeşerse olmaz mı? Olmuyor be arkadaşım. Gittin artık yoksun ve olmayacaksın. Ama biliyorum sen bir melek olarak aramızda yaşayacaksın…
ALLAH’IM ÜMİT’İMİZİ SANA UĞURLUYORUZ. MEKANI CENNET OLSUN…..
