Bu hafta şair yanım ağır bastı. Sizlere şiir okutmak istedim.
Diler ve umarım ki şiiri okumaktan mutlu olursunuz.
Şiir barıştır, kavgadır,
Şiir yaşamın ta kendisi, güne aynadır.
AKIYOR ZAMAN
Çekilir güneş pencereden
Korkarım
Eli bağlanmış güneşin karanlığı
Beynimden mil çeker yüreğime
Ağıtı duyulur yıldızların
Türkü yerine
Düşerim gecenin koynundan
“Gel gel” işareti yaparken en albenili güzelliğiyle
Ayın tuzağına
Notaları bozulur dilimin
Kime okuduğum belirsiz şarkılarda
Fa’dan Hu çıkar
Si’den Su
Elim alışkın değil piyanoya
Piyano oldum olası tanımadı bu eli
Gözyaşı dökülür düşlerin
Boynu yıkılır
Mor dağlarda bulurum kendimi
Issız
Kimsesiz
Bir ben bir türküler
Bir de Su
Kâinatın sesi
Hu
Tut ellerimi
Üzümler kümesinden
Bir damla şarabız ikimiz
Asırlardır süzülüp süzülüp akıyoruz
Tut ellerimi
Akıyor zaman
