Dün köşe yazarlarımıza gelen yorumlardan iki örnek vereyim size;
“... Kendini humanist, solcu sayan kitlenin çok azı istisna hepsi de bu zulme arka çıktılar. Eğer bu beyfendi de bu zulme arka çıkıp bunu yapan partilere oy verdiyse bugün uğradığını söylediği mağduriyeti haketmiştir.”
“Bu sözler gezi parkındakilerin yeni mi aklına geldi, örneğin, en yakında 28 Şubat sürecinde insanlar inançlarından dolayı ezilirken, işlerinden edilirken, kapı önlerinden kovulurken, askeri okullara alınmazken akıllarına gelmedi mi?”
Bunun gibi yorumlara twitter’da hergün rastlayabilirsiniz. Bir grup bugün yaşanan hak ihlallerini, geçmişte yaşanan hak ihlallerini örnek vererek meşru gösterme gayreti içinde.
Hatta yukarıdaki yorumun sahibi okurumuz gibi, geçmişe bakarak bugünkülerin bu zulmü hak ettiğini dile getirebiliyor.
Halbuki aklı selim herkes, dün yaşanan yanlışlara da, bugün yaşanan yanlışlara da aynı tepkiyi gösterdi. Göstermeye de devam edecek.
**
Evet bahsedildiği gibi hak ihlallerine, alkış tutanlar oldu. Tıpkı bugünkü gibi...
O gün eylem yapanları anarşist ilan edenler de oldu. Tıpkı bugünkü gibi...
İktidarın yanında yer aldılar. Tıpkı bugünkü gibi...
Aslında dünün iktidarının yanında olanlardı, bugünün iktidar destekçileri...
Onların her zaman tarafı belliydi zaten; iktidarın yanı...
**
Özal, PKK için “üç-beş çapulcu” demişti.
Bugün anlıyoruz o sözlerin yanlışlığını...
O zamanın iktidarları yanlışlar yaptı.
Tıpkı bugünküler gibi...
**
Ama bugün yapılan yanlışları, dünün yanlışları ile savunmak en büyük yanlış değil mi?
Dünün yanlışları, bugün yaşananları meşrulaştırabilir mi?
O zaman kan davası nedeniyle kendini savunan katilden ne farkımız kalır?
“Onlar da bizim amcamızı vurdu..!”
Bu mudur?
