Emeklinin maaşı tartışılıyor, zam oranı pazarlık konusu yapılıyor
Market raflarına her gün yeni bir etiket asılıyor, ama nedense kimse dönüp sistemin en büyük adaletsizliklerinden birini konuşmuyor:
Milletvekili emekliliği.
Bir vatandaş, 25-30 yıl çalışıp prim öder, sonunda geçinmekte zorlandığı bir emekli maaşına kavuşur.
Bir milletvekili ise, sadece iki yıl o koltukta oturur, ömrünün sonuna kadar yüksek maaşlı bir “emekliliğe” hak kazanır.
Hangi adalet, hangi vicdan bunu kabul eder?
Üstelik bu “emeklilik”, diğer vatandaşlarınkine hiç benzemez.
Ne prim gün sayısı yeterlidir, ne de ödenen miktar.
Ama sonuçta maaş ömür boyudur, hem de bol ayrıcalıklı.
Kimisi birkaç yıl vekillik yapar, sonra yıllarca bu maaşla yaşar.
Bazısı aynı anda birkaç yerden gelir elde eder, bir de “hizmet tazminatı” alır.
Bir yanda geçinemeyen emekliler, bir yanda devletten “ömürlük ayrıcalık” alanlar…
Bu tablo sadece ekonomik değil, ahlaki bir çöküştür.
Artık bu ayrıcalığa son verilmeli.
Milletvekilliği, halka hizmet için yapılan geçici bir görev olmalı — ömür boyu kazanç kapısı değil.
Milletvekili emekliliği iptal edilmelidir.
Kim gerçekten hizmet etmişse, vatandaş gibi emek verip, vatandaş gibi emekli olmalıdır.
Çünkü adalet, ayrıcalıkla değil, eşitlikle yaşar.
Ve bu ülke, önce kendi yönetenleri için adaleti sağlamadan, kimseye adil bir gelecek vaat edemez.
Gerçek demokrasi, yönetenin halkla aynı sofrada oturabildiği yerde başlar.
